Έγινε το πρώτο βήμα

Γράφει ο Δίκαιος

Η αλήθεια είναι πως μετά την χτεσινή εμφάνιση του ΠΑΟΚ, δεν έχουν αναιρεθεί οι επιφυλάξεις μου για τον προπονητή. Όμως, όπως είπα και σε άλλο σχόλίο μου, αυτόν θέλουν οι Σαββίβηδες και τέλος. Επίσης, δεν έχουν διασκεδασθεί ούτε οι αμφιβολίες μου για το πάθος των παικτών και για την ακρίβεια για την έλλειψη πάθους. 

Εχτές όμως προστέθηκε στον ...συνήθη ύποπτο Μάτος ο τόσο αναγκαίος Βιειρίνια, που έστω και σε άκυρη θέση, προσέφερε τα μέγιστα, κυρίως επιθετικά. Αν προστεθεί κάτι απο τον παλιό Μακ, επιστρέψει από κει που έφυγε ο Μαουρίτσιο και συνέλθει ο Μαροκινός, υπάρχει προοπτική. Χτες έγινε το πρώτο βήμα, νικήσαμε μία δυσκολοκατάβλητη και πάντα επίφοβη ομάδα και πατήσαμε κορυφή, όπου θα είμασταν μόνοι αν η κούλα δεν  έπιανε συνέχεια μπαρμπούνια με τον κώλο. 

Τώρα όμως, οι δικαιολογίες για τις εκτός έδρας εμφανίσεις τελειώνουν. Στα ματς που απομένουν ως το τέλος του γύρου πρέπει να κάνουε 10 πόντους, ώστε στην αρχή του β΄ γύρου, που πάλι γίνεται ευκολότερο το πρόγραμμα να συντηρήσουμε και να αυξήσουμε την διαφορά που θα έχουμε πάρει. Αλλά για να γίνει αυτό, θέλω γυαλάδα στο μάτι και δύναμη από όλους. Ακόμη και απο εμάς τους γκρινιάρηδες, που θα κάνουμε τα προσωπικά μας χιλιόμετρα για να δούμε την ΠΑΟΚΑΡΑ στις 10 του Δεκέμβρη σπίτι της και σπίτι μας!

Υ.Γ. Στα νομικά όπως και στην ζωή φυσικά, μόνον οι ΟΜΟΕΙΔΕΙΣ απαιτήσεις είναι δεκτικές συμψηφισμού. Άρα, οι παπαριές περί σύγκρισης του χτεσινού πέναλτι, που ο ίδιος ο Κάναντι είπε ότι είναι 50-50 και ο παίχτης που το παραχώρησε ότι ήταν άτυχη στιγμή, με το πέτσινο που πήρε η πρωταθλήτρια γ  εθνικής του 2014 στον Τεννέ και των ουκ έστι αριθμός πέναλτι που πήραν οι απόγονοι των θαμώνων της τρούμπας τόσα χρόνια, ΔΕΝ είναι νοητές. Και δεν πρέπει να απολογούμαστε σ΄ αυτούς ούτε να μεμψιμοιρούμε μεταξύ μας, ότι τάχα δεν ήταν. Παρεμπιπτόντως, ήταν και παραήταν κατ΄ εμέ....